Toegegeven, ik ben met deze ‘gekke’ gewoonte al wat minder strict (lees: neurotisch) dan toen ik wat jonger was, maar er zijn gevallen waarin ik het nog steeds doe: als er een film uitkomt van een boek dat ik graag wil lezen, dan wil ik éérst dat boek hebben gelezen. En skip ik dus de film. Ik heb dankzij deze tic weleens films in de bioscoop overgeslagen. Of ik probeerde als een gek te gaan lezen… meestal zonder succes, want dan was de film al lang uit de theaters verdwenen als ik eindelijk eens klaar was met het boek. Tegenwoordig leg ik me er maar bij neer dat ik de verfilming eerder zie, ook al vind ik het andersom nog steeds wel fijner.
Waarom eerst het boek lezen en daarna pas de film kijken?
Boeken en films; ik ben dol op beiden. Maar als het om het verhaal gaat, dan staat het boek voor mij bovenaan. Een film kan nog zo goed zijn; het kan nooit de vrijheid en omvang van een boek vatten. Soms is dat voor een film an sich prima. Waarschijnlijk heb ik heel veel films gezien die gebaseerd zijn op een boek en waar ik enorm van heb genoten, waarbij het me niet uitmaakt dat ik de rest van de belevingswereld van het boek ‘mis’. Maar hebben we het over boeken die ik heel erg goed vind, óf nog erg graag wil lezen, dan wil ik die leeservaring liefst nog niet laten beïnvloeden door een verfilming.
Voorbeelden van boeken die ik wilde lezen voor het zien van de film
Harry Potter is een goed voorbeeld van een verhaal dat zo ingenieus in elkaar zit, dat ik het echt eerst al lezend wilde ervaren. Ik ‘ontdekte’ Harry Potter destijds pas vrij laat, toen de eerste film al uitkwam en de serie intussen uit vier boeken bestond. Zodra ik doorhad dat het niet alleen voor kinderen maar ook iets voor mij was, ben ik eerst alle boeken gaan lezen en daarna ben ik pas overgegaan op de films.
Maar ook het stapeltje op de bovenste foto, zoals de boeken van Dan Brown (Inferno was een uitzondering. Die moet ik nog lezen, maar ik heb intussen de film gezien…). The Hobbit en Kluun heb ik als een gek uitgelezen om op tijd in de bioscoop te zitten. The Fault in our Stars lijkt me een goede film én een goed boek, maar dit is een gevalletje ‘te laat om naar de bioscoop te gaan, en ook nog steeds niet begonnen met lezen’… dus die staat nog op het lees-/kijklijstje!
En soms gebeurt het omgekeerde. Tirza kocht ik juist omdat ik de film had gezien, en daardoor nieuwsgierig was naar het boek. En terecht, trouwens! Mijn favoriet van Arnon Grunberg.
Nog wat van mijn ‘eerst lezen’ tips
Zo zijn er ook nog boeken die ik al fantastisch vond en waarvan pas jaren later een film is uitgekomen. Maar ook daarvan zeg ik, als je ze niet kent: ik zou eerst het boek willen lezen! Een paar van mijn favoriete kinderboeken zoals Matilda van Roald Dahl en Minoes van Annie M.G. Schmidt. En een van mijn lievelingsboeken als jongvolwassene, Phileine zegt sorry van Ronald Giphart.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik Lord of the Rings ook nog half moet lezen én zien. Ik kreeg mezelf als twintigjarige niet door die Engelse boeken geworsteld… maar dat is er natuurlijk wel ook echt eentje voor in deze serie.
Poes, poes, poes… Minoes!
Misschien zijn er wel mensen bij wie dit precies andersom werkt?
Die in een film juist graag de verrassing hebben van wat er gaat gebeuren, en dus liever niet de voorkennis hebben van een boek? En daarnaast zijn er vast genoeg mensen die boeken überhaupt liever overslaan, maar dan heb je vast dit hele verhaal niet uitgelezen 😉
Ik lees ook vaak eerst het boek en kijk later de film, niet altijd trouwens. Meestal vind ik de film na het lezen van het boek namelijk waardeloos haha
Heel herkenbaar!! En ik kan het niet beter omschrijven dan wat jij doet. Exact daarom wil ik ook eerst de boeken lezen, alvorens ik de film ga zien. Als de film me tenminste interessant lijkt. Soms valt het boek tegen dat ik niet eens de moeite wil nemen om de film te zien. Dat had ik met Het Meisje In De Trein. Harry Potter ontdekte ik al erg vroeg. Ik had daarom de boeken al lang uit gelezen tegen de tijd dat de films kwamen. En omdat je soms heus wel details vergeet, ben ik snel weer elk deel gaan lezen toen de corresponderende film uit kwam, voordat ik dus naar de bios ging.
Auteur
Haha, nee, precies… als ik een boek niet leuk vind, dan kan ik de film ook wel missen 😉 En inderdaad, ik vergeet ook vaak die details (of soms zelfs hele delen van de verhaallijn) dus meestal zit ik tijdens een film te kijken met zo’n constant “ohja, zo was het!” gevoel 😛
Ik heb hierover ooit een stukje geschreven op mijn blog (onder de titel “boekverfilming”) en doe het juist liever andersom. Harry Potter zag er in mijn hoofd toch heel anders uit dan in de film. Ik heb echt even aan de film-Harry moeten wennen.
Auteur
Hey, wat grappig! Ik vroeg me al af of er mensen zouden zijn die dit precies andersom zo ervaren. Dat is natuurlijk wel het gevaar als je een levendig beeld hebt gevormd bij een boek. Ik zal je blog eens opzoeken!