Wenen, wat ben je mooi!

Toen ik na anderhalve dag in Boedapest en een treinrit van zo’n 2,5 uur aankwam in Wenen, was ik verrast door hoe licht, schoon en gemoedelijk het hier is. Vergeleken bij Boedapest, waar overal verschrikkelijk veel verkeer is en waar de pracht en praal wordt omlijst door een vervallen randje, is de hoofdstad van Oostenrijk een kalmerende metropool. Ook al wonen hier net zo goed ruim 1,8 miljoen mensen, ik kwam echt even tot adem tussen de klassieke gebouwen in deze goed onderhouden stad.

De volgende ochtend werd ik instant verliefd op Wenen. Eigenlijk best bijzonder, aangezien ik eigenlijk niet zoveel heb met Sissi of klassieke muziek. Misschien kwam het juist door het contrast met Boedapest, of doordat ik Oostenrijk sowieso een mooi en prettig land vind. Of omdat het klassieke tintje hier wordt gecombineerd met een moderne en levendige stad. Of door details zoals op de foto hierboven: zo’n verkeerslicht is toch gewoon té leuk?

Om een eerste indruk te krijgen van de stad, ging ik een rondje mee met de toeristische Ring Tram en al gauw werd me duidelijk: hier is veel te zien. Ik bezocht de Prunksaal (pronkzaal) van de Nationale Bibliotheek: schitterend!

Geen wereldbol, maar juist een ‘hemelglobe’

Ik had eindelijk een Apfelstrudel in een van de (is ‘ie weer, dat woord) klassieke Kaffeehauser. Ik ben meer een nieuwe generatie koffiedrinker, maar de Weense koffiecultuur staat zelfs op de UNESCO werelderfgoedlijst. Er werd me gelijk een krantje aangeboden: een bezoekje aan zo’n Kaffeehaus (uiteraard met een zoete lekkernij) is echt nog steeds ingebakken in de lokale cultuur. Overigens wemelt het in de stad ook van de hippe koffietentjes en ben ik elke dag goed begonnen met een uitstekende latte om de hoek bij mijn hotel.

Hotel tip: Pension Lehrerhaus (op 5 minuten lopen van het Rathaus)

Met een 48-uurs ov ticket hopte ik de rest van de middag van tram naar
tram voor wat sightseeing: de Staatsoper, Schloss Belvedere, het Parlement en het Rathaus met de prachtige ijsbaan ervoor.

Highlight: naar de Staatsopera

Het absolute hoogtepunt van mijn bezoek aan Wenen (en eigenlijk van de hele vakantie) was de voorstelling in de Weense Staatsopera: wat is dat een bijzondere ervaring. Het Staatsballett danste Onegin, een ballet dat ik niet kende, maar waar ik onwijs van heb genoten in het mooiste theater dat ik ooit van binnen heb gezien. Zo’n voorstelling maakt je bezoek aan deze stad echt helemaal af.

Musea: genoeg voor dagen!

De volgende dag begon ik met bijna 2,5 uur rondstruinen door het Natuurhistorisch Museum. Ik ben er even aan herinnerd dat aardrijkskunde vroeger mijn lievelingsvak was. Wat een super interessante tentoonstelling over het ontstaan van de aarde, de ijstijden en de evolutie van de mens. De collectie meteorieten en kristallen is gigantisch en dan heb je nog maar 1 verdieping gehad. Ik las dat het museum meer dan 30 miljoen (!) stukken in de collectie heeft. Die zie je uiteraard niet allemaal, maar je ziet meer dan je in je op kunt nemen. Alleen al het gebouw is schitterend. Aanrader! En ben je meer van de kunsthistorie, niet getreurd: in het Museumquartier kun je je hart ophalen.

Heel indrukwekkend, de afmeting van zo’n dino

Van het aanraken van een echt dino-bot, tot de opgezette versie van een heel groot deel van het dierenrijk: je vindt het in het Natuurhistorisches Museum.

Lunchen met Sachertorte

Na de Apfelstrudel van gisteren, was het vandaag tijd voor een typisch Weense specialiteit: de wereldberoemde Sachertorte. Die ik ook echt heb gegeten bij Cafe Sacher; op zich al een hele belevenis, tussen de Aziatische toeristen in een heel erg schattig koffiehuis. Oef, wat is dat zoet en machtig! Ik hou van chocolade, maar deze taart is geloof ik niet zo aan mij besteed. Ik had wel gelijk genoeg gegeten tot aan het avondeten…

Shoppen in Wenen

De rest van de middag heb ik gewinkeld in het Donau Zentrum, een grote mall waar je je urenlang kunt vermaken. Dat heeft op zich niet zoveel met Wenen te maken, maar ik kom wel altijd graag in winkelcentra en supermarkten in het buitenland. Ik vind het altijd leuk als ik tijdens een reis een kledingstuk of iets voor thuis weet te vinden. Geen prullaria uit toeristenwinkeltjes, maar juist gewoon iets dat je gebruikt, maar dat je dan wel af en toe nog herinnert aan een plek.

Bovendien begon ik, ondanks dat in Wenen in mijn hart heb gesloten, nu wel verzadigd te raken van alles wat ik deze reis heb gezien. Ik kom graag nog een keer hier terug! Stof het oubollige imago er maar vanaf en zet Wenen op je stedentrip wishlist: dit is gewoon echt een hele mooie en prettige stad.

En tot slot… en zonnige afsluiting in Innsbruck

De volgende ochtend vertrok ik met de trein naar Innsbruck, waar ik in de zon op het terras kon zitten en verder ook eigenlijk niet heel veel andere bijzondere dingen heb gedaan. Genieten van dat voorzichtige voorjaarszonnetje met de besneeuwde bergtoppen als decor en een bord Kaiserschmarren voor mijn neus: dat was een meer dan fijne afsluiting van deze week!

Zonder jas op het terras, begin maart. Dat had ik van tevoren niet verwacht! 

Innsbruck

Na de treinreis met de Krokus Express zat mijn reisje er dus alweer op! Leuk dat je me hebt gevolgd. Het blijft toch leuk om reiservaringen te kunnen delen, ook als je alleen reist.

Lijkt Wenen jou ook wat? Of heb je toch liever Boedapest?

1 Reactie

  1. maart 26, 2017 / 9:54 pm

    Oh wauw, ziet er prachtig uit! Lijkt me een bijzondere plek om eens te bezoeken. Vooral de Staatsopera lijkt me erg indrukwekkend!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.